9e week van de zwangerschap, laatste week

Fleur lag lekker in de zon op haar rug te draaien en zo bleef ze even liederlijk liggen. Ze kan zich echt aanstellen.

Toevallig had ik de camera bij me, want soms ben  ik 'op jacht' om wat foto's te schieten. Want als ik wat zie wat de moeite waard is kan ik niet de camera halen, want dan is het voorbij: die honden lopen altijd met je mee. Dus: camera in de aanslag en wachten maar. Natuurlijk gebeurt er dan vaak ook niks. Al met al zijn er leuke plaatjes geschoten.

De foto's die jullie dan ook te zien krijgen zijn dan zeker al weer een paar dagen oud omdat ik niet elke dag foto's schiet of een verhaaltje erbij maak.
Lastiger wordt het als er straks zo veel tegelijk gebeurt, want Fleur wordt met de dag dikker.
Als je haar een uur niet gezien hebt is ze weer dikker geworden.
Ze is er nog net zo vrolijk onder en ze laat zich zeker horen met haar ademhaling. Het is zeker dat ze wat kortademiger is geworden en dat laat ze ook merken. Ik weet niet of dat aanstellerij is of dat het gewoon zo klinkt....... hihi. Zullen we het dan maar snurken noemen?

Eventjes een paar maten:
De taille van Roosje is 55 cm, Fleur: 78 cm.
En het het breedste deel van haar lijf: 94 cm!, 2x zo dik als Roosje.
Ze is het een tonnetje op vier poten. waggelwaggelwaggel.
Ze loopt bijan wijdbeens.

Zo nu dan de ontdekking van de week!
Fleur had een nest gebouwd in de tuin!
Soms was ze wel eens onvindbaar en kwam dan plotseling voor de dag van de zijkant van de tuin. Geen idee waar ze dan zomaar vandaan kwam.
Afgelopen donderdag was ze weer eventjes uit het oog. Toen ik Roosje vroeg waar haar moeder was, (ze kan nl. zoeken) liep Roos naar de zijkant van de tuin en bij nadere inspectie hoorden we daar wat gerommel.
Het was Fleur, druk aan het graven. Ze had ergens tussen wat hekwerk alle begroeing opgeruimd, varens op de grond gelegd met wat zachte, droge graspollen en een diepe kuil waar wat wortels in de weg zaten. Een geweldig mooi, beschut nest.
Maar het was er eigenlijk wat smal, want ze moest er achteruit weer uit. Ze kon er niet meer draaien. Wat een goed moedertje.
En wat de natuur allemaal niet doet.
We hebben die dag meteen maar haar toekomstige nest binnen op orde gemaakt: een kist van 1,50 x 1,65 m. Ze herkende die meteen, want ze inspecteerde de boel. kwispelkwispelkwispel. snuffelsnuffelsnuffel
Na Fleurtje een paar keer naar mee naar buiten te hebben gelokt naar haar buitennest, die ze prompt trots liet zien, hebben we uitgelegd dat dit echt niet kon. Ze schaafde zich zelfs wat aan haar buik toen ze over het hek wilde springen om eruit te komen toen ik haar riep, maar die buik zat in de weg.
Ik nam haar gelijk mee terug naar binnen om haar het alternatief te bieden: het binnenest. En wat calendulan op het schaafwondje.

Inmiddels liggen Roos en Fleur regelmatig ook samen in die kist te slapen. Vannacht nog zelfs.
Nu nog voldoende kranten.