Fleurspuppies 2012: 6 weken oud

De wormenkuur is ook al weer toegediend.

Pup nr 3: Drusilla

De pups leven hier in een walhalla.
Sinds kort zijn ze verhuist naar een groot stuk afgescheiden tuin, waar ze goed beschut en vrij kunnen rondlopen en slapen.
Het enige is dat dan alle uitwerpselen ook overal vrij en beschut verspreid liggen.
Met strontemmer en gieter water loop ik dan een paar keer per dag drollen te rapen.
Daarom was het ook duidelijk dat het weer tijd was voor een wormenkuur, want met de dag waren er meer en meer eitjes zichtbaar in de poep van de pups. En zijn alle witte eitjes weer als sneeuw voor de zon verdwenen.
En sinds het ook zo'n mooi weer is zijn de pups eigenlijk veel buiten geweest en tussendoor niet meer in de kist als alleen maar 's nachts.
Hierdoor is de zindelijkheidstraining op een laag pitje komen te staan, omdat ze nu de natuurlijke gang hanteren als de klok. Sorry daarvoor.

Uitgeteld gaan ze slapen, nu is alles nog fris.

's Morgens is daar ook het bewijs: van eerst maar 1 of 2 drollen geproduceert tot de ochtend, nu is het een waar poepballet. Het zijn er wel 12......
Twee voordelen heeft het wel: 1. Het scheelt aanzienlijk in kranten. 2. Ze geven wel aan als ze eruit willen om zelf te moeten poepen of plassen, want ze willen het nest eigenlijk niet vervuilen (getuige een paar ontsnappingen 's nachts en op blote voeten naar de wc.........)
De taak van zindelijkheidstraining wordt zeker voor de nieuwe baasjes een makkelijke, mits je niet te laat bent.
Genoeg vieze praat nu.

Hier rent Fleur net niet uit beeld, snel terug naar huis.

Alle hondjes zijn allemaal goed gezond. De één heeft een dikkere vacht, dan de ander, of is wat groter gegroeid, het zijn stuk voor stuk allemaal bijzondere hondjes.
Leuk is het om te zien wat ze allemaal uitvreten, alleen, met elkaar, of tijdens hun slaap.
Vertederend blijft het altijd.
Als ik daar nu ook nog foto's van moet maken heb ik er een dagtaak aan.
Want je weet het met hondjes, je bent meestal te laat.

Hieronder een aantal foto's die ik jullie nog onthouden heb, omdat er zoveel tegelijk gebeurt dat ik er niet altijd aan toe kwam om hierover te schrijven.