zondag 17 juni 2012

7e week zwangerschap

Het gaat allemaal heel voorspoedig met Fleur. Het is een hele blije hond geworden (ze was al een een hele blije) nu ze zo zwangert en ze kan praten.
Hallo
Ze neemt steeds meer haar rust en gaat ze languit in de keuken liggen, of in de gang. En als we dan over haar heen moeten stappen dan komt haar kop omhoog en kwispelt ze klapklapklap met haar staart op de grond. En dan moeten we haar toch maar weer even aanhalen. Want met dat dikke logge lijf van haar blijft ze liever gewoon liggen, dan op te staan.

Ze kan ook bijna praten: elke keer als ze nodig moet plassen komt ze het mij vertellen.
Door haar enorme omvang inmiddels heeft ze meer aandrang om te plassen denk ik. En poepen ook.
Het lijkt wel of ze voor 3 honden moet. Ze poept 2x meer als Roosje, of zelfs 3x achter elkaar!
Ik moet soms wel elk uur even met haar lopen, maar de stukjes worden wel elke dag korter.
Dan vertelt ze mij dat we ver genoeg zijn gelopen en als ik dan een beweging maakt om te keren is ze nog sneller omgedraaid als ik. Hup terug naar huis. Ze kan echt wel praten!

Volgens de zwangerschapskalender worden tepels groter in week 7, maar die werden vorige week al groter. En de melkklieren werken ook al. Er komt zeker al een week melk uit!
In week 8 kan het zijn dat teefjes graaf gedrag gaan vertonen, maar gisteren kwam ze dodelijk vermoeid terug uit onze tuin (grote wilde tuin) en zat ze tot aan haar ellebogen helemaal onder de modder. Heeft ze toch ergans staan graven. Opletten dat ze niet stiekem ergens een eigen nest maakt.
Dus het gaat allemaal veel sneller lijkt het wel als volgens het boekje.

Was ze vorige week nog dik, nu is ze al een tonnetje: ze zakt af en toe bijna door haar achterbenen. Ze gaat het nog zwaar krijgen de laatste drie weken. Benieuwd hoeveel het er worden.

Wat Fleur ook altijd veel doet is knorren. Dan ligt ze lekker rustig ergens  op de gronden dan horen we haar knorren: mmmmmmmh.Laat ze dan horen. Een heel tevreden geluid.
Of tegenwoordig gaat ook haar staart af en toe zomaar een paar keer op en neer tegen de grond.
Ben ik niet mooi zwanger????
Ze komt ook veelal even rustig bij je staan, niet om te vertellen dat ze moet plassen, maar dan moeten haar oren flink gekriebelt worden, vindt ze heerlijk. En o wee als je te vroeg stopt. Dan vertelt ze met haar poot dat ik nog even door moet gaan met kriebelen. Als dank krijg ik ook een genoegzaam gekreun terug tijdens het kriebelen aan haar oren: mmmmmh zo lekker.

En als ik besluit Fleur zelf wat aandacht te geven, dan knuffel ik haar en kreun een beetje in haar oor om haar zo wat voor te bereiden haar rustig te houden ook. En elke keer als ik kreunde, kreunde ze terug, gewoon op de ademhaling minutgen lang kan dat zich herhalen zo samen. Noemen ze dat nu puffen?

Natuurlijk moeten we ook wel eens de hond negeren anders wordt het allemaal te dol, maar dan laat ze zich ook horen, zo van: heb je het nou nog niet in de gaten.
Het geluid dat ze dan laat horen is een soort omgekeerde mmmmmmmmmh, maar dan als inademing.
De aanstelster.

En Roos: die steekt elke keer haar neus ertussen, ze wil vooral ook niets te kort komen.
Moet nog maar eventjes bedenken hoe we dat tijdens de bevalling gaan doen.
Je kunt maar met z'n tweeen tegelijk puffen toch?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten