En op de terugweg was ze merkbaar moe geworden, want ze bleef al langer in de buurt en uiteindelijk gewoon naast ons lopen. Roosje daarentegen is nog avontuurlijk en fit. Zij heeft de meeste meters gemaakt.
Dit rondje in het bos is voldoende nu voor Fleur.
Het lijkt wel of Fleur groter is dan haar vorige zwangerschap. Ze gaat het nog zwaar krijgen als ze nu nog verder groeien gaat.
Rond de tepels wordt het al wat kaler en ronder. De hormoonhuishouding gaat gewoon door.
 |
| Fleur |
Want je krijgt constant aandacht of aanspraak van voorbijgangers of liefhebbers als je met die 2 honden door de stad loopt.
Dus met een kleine omloopbeweging wilden we naar die honden toe lopen om even kennis te maken. (gek he? je wil naar die honden toe ipv de baasjes). En wat gebeurt er? Één van die twee honden viel uit naar die van ons om ons op afstand te houden, gedrag wat ik helemaal niet ken van mijn honden. Ik was verbaasd.
De eigenaar van die twee honden verklaarde dat ze loops waren en daarom zo deden.
Ik nog verbaasder: want Fleur is notabene nu zwanger, maar hield altijd reutjes op afstand.
 |
| Roos |
Eigenlijk zegt dat wel wat over de hond, of eigenlijk over het baasje, want de honden werden niet bijgestuurd toen ze begonnen te blaffen.
Het leuke was: toen wij deze mensen opnieuw tegenkwamen, (zij zagen ons niet) liepen de honden zonder manken hen voorbij, alleen had Fleur haar nekharen omhoog. Wat een mensenkennis!!
Iemand die eerst een pup wilde schreef mij:
BeantwoordenVerwijderenIk las trouwens ook je laatste nieuws; en inderdaad is het gedrag van deze honden te plaatsen in het gedrag van de baasjes.
Het is natuurlijk niet altijd zo maar meestal wel. Succes nog, groetjes
En mijn antwoord was: het gesprek met die baasjes kwam niet tot echt op gang om e.e.a. te leren van elkaar.
Ik heb een keertje meegemaakt dat Roos, onze pup toen van 8 maanden door een kindje in kinderwagen flink in haar wang werd geknepen en naar beneden getrokken. Roos gaf geen krimp! Stond wel in elkaar gedoken, heel verbaast, met staart tussen haar benen.
Gelukkig kon ik met de ouders van dat kind dit samen tot een goed einde brengen, anders zou ook Roos bang blijven voor kinderwagens......
Roosje heeft dat kindje geleerd hoe het moest, nadat ze toch eerst even bij mij kwam schuilen toen dat kindje haar los liet.
We deden het opnieuw en het kindje deed het zachtjes en de staart van Roos ging van een twijfelende kwispeltje naar overtuigend kwispelen. Een blije hond.
Dat kunnen Flatcoats dus: een ander iets leren of zorgen dat ze geholpen worden.
De moeder van Roos heeft haar zelfs leren traplopen naar beneden!