tervreden hondje

klapklapklap

Maar het is niet alleen de buik van Fleur wat groeit. Ze wordt kolossaal. Wat een gebouw!
Ook haar bewegingen worden wat logger het arme ding. Zelfs haar tepels lijken groter.
Opstaan van de grond lijkt soepel te gaan, maar dan mag de vloer niet te glad zijn, want dan krijgen we medelijden met haar. En onze keukenvloer is glad! En ze wordt alsmaar zwaarder aan de achterkant.......
Ze ligt graag op de keukenvloer en als je naar haar kijkt dan kijkt ze terug met geklapper op de grond:
dan is ze aan het zwaaien met haar staart, maar dan tikt die natuurlijk op en neer tegen de grond. klapklapklapklap........
Als Fleur in de stoel zit en je zegt haar naam dan begint ze ook te kwispelen, maar dan gaat die staart niet op en neer, maar als een propellor rond, hilarisch! draaidraaidraaidraai.
Nog leuker wordt het als je haar naam vaker noemt: dan wil ze steeds sneller kwispelen en dat doet ze in beide gevallen. Leuk he?
Toevallig lag ze 's avonds een keertje alleen in de keuken en zaten wij in de woonkamer, toen we zomaar eventjes een paar keer haar staart op de grond hoorden klappen, zomaar! We moesten lachen.

Wat een tevreden hondje toch!